Aan de meeste materialen worden nog wel stoffen toegevoegd om de brandwerendheid te verhogen en om ongedierte te weren.

 

Er zijn twee gangbare manieren om bio-based isolatie aan te brengen; matten of inblazen. Afhankelijk van de omstandigheden en de omvang van het project wordt gekozen voor één van de twee en soms is combineren ook mogelijk.

Ook bij bio-based isoleren is het op de juiste manier toepassen van vochtregulerende folie van groot belang. Meestal wordt er een papieren folie gebruikt maar deze bevat toch plastic.

 

De Labda-waarde van bio-based isolatie is minder dan de traditionele isolatie. Om een gelijke RD-waarde te bereiken is er dus een dikkere isolatielaag nodig.  Daar staat tegenover dat bio-based materiaal vaak meer massa bevat waardoor warmte er minder snel doorheen komt.

 

De brandwerendheid van bio-based materiaal is niet slechter dan traditionele isolatiematerialen als de totale constructie goed is opgebouwd. Het is ook niet aantrekkelijk voor ongedierte zoals muizen omdat alle voedingstoffen uit het materiaal zijn verdwenen. Muizen en vogels kunnen het wel gebruiken als nestmateriaal. Maar ook hier geldt dat bij een goede totale constructie de kans kleiner wordt.

 

Net als bij traditionele materialen is het belangrijk om rekening te houden met tochtende kieren en gaten. Een kier (bijvoorbeeld achter het knieschot) of een gat (bijvoorbeeld achter een inbouwdoor voor Electra) kan de isolatiewaarde met een derde verminderen.

Sommige bio-based materialen zijn beter vochtregulerend dan de traditionele materialen. Maar ook hier geldt dat de materialen niet zeiknat moeten worden van bijvoorbeeld een lekkage.

 

Ten slotte ging het ook over de kosten. Bio-based materiaal is op dit moment nog steeds duurder dan traditioneel materiaal. Maar als het vakkundig wordt aangebracht kan het prijsverschil minimaal zijn. Voor bio-based materiaal is extra subsidie aan te vragen bovenop de subsidie die door de RVO gegeven wordt bij het isoleren van de woning